Het is een oorverdovend kabaal in het colloseum. De mensenmassa is gespannen en enthousiast. Het grote wagenrenspektakel staat op het punt te beginnen. Opeens verstomd het geluid. Caesar heft zijn hand op, het teken dat de wedstrijd op het punt van beginnen staat. Gespannen kijken de deelnemers naar de keizer terwijl de paarden briesen en ongeduldig stappen op de plaats. Met een kort handgebaar start Caesar de wedstrijd. De wagens spurten weg, het gejoel en kabaal rolt van de tribune over de rijders heen.
De wedstrijd is begonnen.
Principe:
In dit wagenrenspel moeten de spelers zo snel als mogelijk drie rondes af zien te leggen met hun paard en wagen. Tijdens deze wedstrijd moeten de spelers ook verplicht een groet brengen aan de keizer door tijdens de race één keer langs de eretribune te rijden.
Elke speler heeft een eigen set speelkaarten met waardes van 1 t/m 6. Hier heeft de speler er drie op de hand. Met het uitspelen van een kaart moet de speler het aantal stappen met zijn wagen zetten. Het colloseum is een smal parcours en kent meerdere punten waarbij inhalen niet mogelijk is of waarbij inhalen alleen mogelijk is via de buitenbocht.
Belangrijk is dat het aantal stappen dat gespeeld wordt ook altijd gezet zal moeten worden en dat je alleen mag passen als je niet kan zetten omdat je geblokt wordt of omdat je kaarten niet gespeeld kunnen worden (voorbeeld: je kan slechts één stap doen maar je hebt geen kaart met waarde één in je hand).
In beginsel moet de speler altijd een kaart spelen en het aantal stappen vooruit zetten. Ook al wordt je op deze wijze gedwongen om de buitenbocht te nemen, als je kan spelen moet je ook spelen! Lig je eenmaal vooraan kan zich ook een probleem voordoen. Je mag namelijk geen kaart met waarde 6 spelen als je vooraan ligt. Stel je hebt drie kaarten met waarde 6 in de hand zul je dus net zo lang moeten wachten totdat iemand je inhaalt.
Een ander lastig iets is dat de totale waarde van de kaarten voldoende moet zijn om drie rondes te kunnen bewegen. Dit is niet altijd het geval want als een speler te vaak een buitenbocht neemt, en dus meer stappen nodig heeft, kan het zijn dat zijn paard stil valt vlak voor de finish. Je zal niet de eerste zijn!
En wat als je vergeet langs de eretribune te rijden? Nou dan ben je zo wie zo laatste in het spel. Maar dat vergeet je toch niet? Nee dat doe je ook niet maar als de weg langs de tribune geblokkeerd is kan het zijn dat je in de eigen speelbeurt verplicht de eretribune moet laten schieten. Geen nood, met drie rondes heb je twee keer de kans om langs de tribune te rijden. Lukt dat niet in de tweede ronde dan is het foute boel want de laatste ronde is het recht toe, recht aan op de finish af.
Wat ik er van vindt:
Nadat ik mijn Ave Caesar via Ebay had gekocht was mijn eerste spelervaring nog al teleurstellend. Wat is daar nou leuk aan? Kaartje leggen, stapjes zetten, klaar. Wellicht dat we bij uitzondering een wel heel soepel lopend potje hadden gespeeld maar het spel ging na dit ene potje een goed jaar de kast in. Toen het weer op tafel kwam er een heel ander spel uit rollen. We zaten mekaar lekker dwars, haalden op een enkele pas de finish niet of wisten elkaar weg te drukken bij de eretribune. Vanaf dat moment bleek Ave Caesar zowaar een leuk en vooral luchtig tussendoortje.
Spel geschikt als:
Categorie:
Uitgebracht in 1989 door Ravensburger
Ontwerper: Wolfgang Riedeser
Spelersaantal 2 - 6
Speelduur: 30 minuten
Verkrijgbaar: Betere spellenwinkels en internet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten