zondag 14 november 2010

Die Heisse Schlacht am Kalten Buffet:


Inleiding:
Het restaurant zit vol hongerige klanten en aan het koude buffet staan 2 tot 6 zeer gemotiveerde obers die het liefst zo snel en zo veel mogelijk bestellingen willen uitserveren. De race rond het koude buffet is begonnen.

Het principe:
Voordat de speler een bestelling van het buffet kan pakken moet hij eerst een rondje met zijn ober om het buffet rennen om uiteindelijk één en misschien zelfs wel twee bestellingen af te kunnen werken. Dat is makkelijk, we gooien dobbelstenen rennen rond het buffet en eenmaal het rondje rond is de bestelling een feit. Is de tafel leeg tellen de spelers de waarde van de afgeleverde bestellingen en de winnaar is bekent. Nou dat is nog al spannend! Nee, zo niet maar we zijn er nog niet helemaal......

Hoe het werkt::
21 passen scheiden de ober en het gerecht zich van elkaar. Een waaghals kan proberen om zo een afstand in één speelbeurt af te leggen maar dan moet je wel lef hebben (en een dosis geluk). De speler neemt drie dobbelstenen en gooit één dobbelsteen. Hij mag het aantal ogen nu vooruit lopen rond het buffet maar hij mag er ook voor kiezen om de tweede dobbelsteen te gooien. In dit geval telt de speler de waarden van beide dobbelstenen op en vermenigvuldigd deze met 2 (vanwege de 2 gegooide dobbelstenen). Nee zeg, we maken het nog gekker. De speler mag nu besluiten om ook nog de derde en laatste dobbelsteen te gooien. We tellen nu de waarden van de drie gegooide dobbelstenen bij elkaar op en vermenigvuldigen deze met 3 (er zijn tenslotte drie dobbelstenen gegooid). U merkt het al, we hebben hier te maken met een zeer ingenieus en wiskundig goed dichtgetimmerd voortbewegingsmechanisme. Makkelijker kan het niet dus we maken het daarom ook iets lastiger.
De bij elkaar opgetelde waarden van de gegooide dobbelstenen (zonder de vermenigvuldigingsfactor) mag niet hoger zijn dan “7”. Is dit wel het geval dan mag de speler zijn ronde niet beginnen of moet hij zijn huidige ronde direct afbreken en weer van voor af aan beginnen. Als ik dus een “6” gooi met de eerste dobbelsteen moet ik toch echt even nadenken of ik de gok wil nemen om nog een tweede dobbelsteen te gooien. Ik kan tenslotte alleen nog maar een “1” gooien of anders ben ik af. Mocht het lukken om met drie dobbelstenen een totaal waarde van “7” te gooien dan mag de speler dus 21 passen vooruit. Van af de start land de ober nu direct op het eind veld en mag zowaar niet één maar twee gerechten uitserveren. In veel gevallen zal de speler besluiten het bij die ene of die twee gegooide dobbelstenen te laten om zo zijn wandeling rond het buffet voort te kunnen zetten of te starten.


Mag het no g iets frustrerender?
Ja hoor, we gooien er nog een fun c.q. irritatiefactor boven op. Als de obers hun ronde lopen bestaat het gevaar dat er een medespeler (ober) op hem of haar land. In dit geval zit deze ober op de rug van de tegenspeler. Dit is voor de onderliggende speler minder plezierig. Als deze namelijk aan de beurt is bepaald de speler die op de rug zit of er mogelijk een tweede en een derde dobbelsteen moet worden gegooid. Zodra er bewogen moet worden wordt de speler die op de rug zit meegenomen door de onderliggende speler. Komt de speler langs of op het eindpunt dan pikt de speler die op de rug zit de bestelling(en) in en mag de onderste speler met lege handen weer aansluiten bij het startveld. Des te meer spelers des te meer er meegelift gaat worden op één of meerdere ruggen.

Als alle gerechten zijn uitgeserveerd tellen de spelers de waarden van hun gerechten bij elkaar op. De speler met de meeste punten is de winnaar.

Wat ik er van vind:
Het mag duidelijk zijn dat dit spelletje puur gezien kan worden als een warming up, een tussendoortje of een afsluiter voor een spellendag of avond. Hoe simpel het spel ook is het spel gaat altijd wel gepaard met gehoon, gelach, ergernis en kabaal. Wat mij betreft zijn dat de signalen die er in ieder geval op wijzen dat het spel wel degelijk wordt gewaardeerd. Het is dan ook om die reden dat ik de moeite heb genomen om over dit spel iets te schrijven in mijn blog.

Het spel is al redelijk gedateerd maar is voor de geïnteresseerde zeker nog te vinden op internet en anders wel op de tweede hands markt op “Spiel”.

Spel geschikt als:


Categorie:




Info algemeen:
Uitgebracht in 1990 door Ravensburger
Ontwerper: Alex Randolph
Spelersaantal: 2 – 6
Speelduur: 20 minuten
Opgenomen in de aanbevelingslijst "Spiel des Jahres 1990"
Verkrijgbaar: 2e hands 



Geen opmerkingen:

Een reactie posten