Voorbereiding:
Zo als elk jaar komt het op de maand voorafgaand aan “Spiel” aan op het toch vooral goed bijhouden aan wat voor moois er allemaal op spellengebied ons om de oren gaat vliegen. Het excelbestandje met spelletjes (zeg maar wensenlijstje) is redelijk slapend gedurende het hele jaar om de weken voor het grootse evenement aan te zwellen tot een, zo als elk jaar, veel te lange lijst met titels.Dat zijn hectische weken waarbij er veel gelezen geplaatst en geschrapt wordt op de wensenlijst.
Het helpt uiteindelijk per saldo weinig. De lijst blijft altijd veel te lang dus moeten we tijdens de beurs toch maar vertrouwen op het gezonde verstand. En dat is nou precies waar ik zo bang voor ben.
D Day:
Hoe dan ook, als de bewuste donderdag daar is, is het vroeg op en tuffen we in de boswachtersgroene Berlingo diesel tweezitter richting Essen. Handig zo'n karretje want theoretisch kan je 12 tot 14 verhuisdozen meenemen in zo'n karretje. Hoeveel spellen zouden er eigenlijk in een verhuisdoos gaan? Met geen kip op de weg zijn we er zo.
2 uur rijden scheiden mijn zoon en ik van beurs. Zodra de tekstbruggen bij Dortmund gepasserd worden weten we dat we er bijna zijn;
- “Rahn mustte Schiessen”
- “Rahn schiesst”
- “Tor, Tor, Tor.”
En daar is afslag 23 richting de 224. Ruim voor de opening parkeren we de auto al in het Parkhaus aan de Messeallee en aan de andere kant van de fly over is de kassa al open. Zo lopen we met onze Dauerkarte rustig richting Haubteingang terwijl ik me afvraag wanneer we voor het laatst geen goed weer hadden tijdens Spiel.
Eenmaal binnen lopen we rustig door richting garderobe om ons daar, aan de rechter zijde, al staande goed te doen aan een grote bak koffie en een lekker vers broodje met Schinken. Nog drie kwartier voordat de zaak los gaat en het is deze donderdag ochtend nog opvallen rustig bij de hoofdingang. Als om 9:50 de deuren open gaan wandelen we rustig vanachter de tafel richting de beurshal en lopen zonder dringen hal 12 binnen.
FF stressen in Essen:
Nu is een spellenbeurs als “Spiel” natuurlijk vooral erg leuk maar het eerste uur is het toch even stressen. Dwangmatig leg ik eerst de route af langs de stands waar ik goodies kan halen, mijn pre-orders op kan pikken en waar spellen liggen waarvan ik gelezen heb dat deze slechts in beperkte hoeveelheden aanwezig zijn. Dat laatste was dit jaar eigenlijk niet aan de orde. Dus die stress kon ik al snel van me af laten glijden. Toch beweeg ik een stuk meer relaxt over de beurs als ik de zogeheten plichtplegingen heb gedaan. Een aardige bijkomstigheid dit jaar was dat, bij het ophalen van de pre-orders, ook veel van de spelauteuren in de stand aanwezig waren. Ik maak er een gewoonte van om mijn spellen te laten signeren door de auteur. Niet dat ik er op jaag maar als ze er toch staan dan graag even een vette handtekening prominent voor op de doos graag. Dank bij deze aan Friedemann, Schacht, Drakopolous en het trio Dujardin, Georges & Orban.
Het oppikken van voorbestellingen en nog enkele zekere aankopen doet mij al weer snel de beurs verlaten via de uitgang bij hal 5. De gastheer van de beurs voorziet mij bij de uitgang van een polsbandje en vervolgens kan ik rustig de hele dag in en uitlopen. Eenmaal bij de auto worden de spellendozen geloost en verdwijnen de bigshoppers weer netjes opgevouwen in de rugtas.
En nu rustig uitrollen:
Dan rest mij het boemelen over de beurs. Ik kom her en der een bekende tegen. Probeer eens een spel te spelen (als er bij toeval ruimte is) en werk in alle rust mijn verlanglijstje af. Standaard worden de “Heidelberger” stands in hal 9 en 10 bezocht als ook de “Allgames4you” stand. Dit jaar viel de de “Heidelberger” stand in hal 10 erg tegen qua aanbod. Interessantere titels waren te vinden bij hun stand in hal 9 waarbij het spellenaanbod elke dag leek te veranderen. Ook dit jaar kon ik me er niet van weerhouden tot het doen van zogeheten impulsaankopen. Of ik daar nu spijt van krijg is nog even afwachten maar mij zelf kennende zal ik ongetwijfeld wel weer tegen een spel of wat aanlopen die me teleurstellen.
En zo vliegen de drie beursdagen voorbij. Was het donderdag prettig qua bezoekersaantallen (ik kon zowaar hele delen van de beursvloer zien) zo was de vrijdag al twee keer zo druk. Als we de drukte op de vrijdag dan nog eens verdubbelen dan hebben we zo ongeveer het bezoekersaantal voor de zaterdag en was er geen beursvloer meer te bekennen. (buiten de vloer in de galeria en in hal 7 welke voor de eerste keer voor een klein gedeelte in gebruik was genomen).
Drie dagen “Spiel” is zeker de moeite waard maar met de drukte op de zaterdag waren we er ook mooi klaar mee. Misschien volgend jaar toch maar het weekend vermijden.
Een rondje over de beurs:
Hal 4 en 5 waren voor mij de meest interessante hallen. Kleinere uitgevers met vaak verrassend leuke spellen. Ook de tweede hands markt in hal 4 heeft mij dit jaar een leuke stapel spellen opgeleverd. White Goblin mag je eigenlijk geen kleine uitgever meer noemen. Ik meen dat ze met 5 nieuwe titels op Spiel stonden en elke ochtend stond er een rij van mensen die hun pre-orders op kwamen halen. Ik geloof dat Panic Station zelfs uitverkocht was. Argentum presenteerde dit jaar het spel “Coney Island” van Michael Schacht. Claus Ottmeijer (van Argentum) was best gespannen. Hopen dat het spel het goed gaat doen en op de Fairplay lijst komt. Gaat zeker schelen wat betreft de verkoopaantallen. Ik heb 't een beetje in de gaten gehouden en gelukkig voor Claus, “Coney is geeindigd op de 10e plek”. Van vorig jaar stond het spel “Kaigan” nog op mijn verlanglijst. Het spel heb ik na “Spiel” van vorig jaar gespeeld waarna ik het toch wel heel graag wilde hebben. Toen “Ascora Games” op hun site lieten weten dat ze ook dit jaar weer naar “Spiel” zouden komen heb ik een bezoekje aan hun stand meteen hoog op mijn actielijst gezet. Ik begreep van de standhouder dat ze in hun handbagage nog 5 copies van het spel mee hadden genomen naar de beurs en daar werd ik dus heel erg blij van.
Hal 4 is de laatste jaren mijn favorite hal geworden. Veel kleine uitgevers waarvan enkele al zeker naam en faam hebben gemaakt in de spellenwereld. Mijn interesse ging dit jaar vooral uit naar de spellen “ Dungeon Petz” en “Last Will” van “Czech Games Edition”, en “Alcatraz the Scapegoat” van “Kuznia Gier”. Ook kon ik bij “Artipia” mijn voorbestelde “Drum Roll” hier ophalen. “WizKids” stond in deze hal met hun “Quarriors” wat het vast goed gaat doen. Ondanks dat alleen de Duitse versie voor handen was is de blikken box toch mee naar huis gegaan en kan ik zeggen dat deze Dominion dobbelsteen variant bij ons en vooral bij de kids prima in de smaak valt.
De 2e hands markt was dit jaar goed voor “San Juan”, “Just4Fun”, en “Blox”.
Hal 6 is niet direct de hal waar ik meteen doorheen sjouw al kom je her en der toch wel een handelaar tegen met spellen. Verder is het veel miniatuur werk en het betere Hack & Slash werk op één op één schaal. (life roleplaying zeg maar). Maar goed, dit jaar moest ik er toch echt wel degelijk even zijn. Bij het snackpoint in hal 6, daar waar ook hal 7 en 4 op uitkomen, stond Renato Sasdelli van “Galapagos Jogos”met zijn grote koffer op wieltjes. Renato zou er zowel de vrijdag als de zaterdag staan tussen 11 en 12 uur om, vanuit zijn koffer, aan de enkele geinteresseerden de door heb meegebrachte spellen te laten zien en mogelijk ook te slijten. Nu dat is gelukt. Zowel het spel “Recicle” als “Robin Hood” is meegegaan. Ik hoop hier ook snel iets over te kunnen melden op mijn blog.
Hal 9 was dit jaar bij mij minder in trek. Op zich was de “Heidelberger” dump best interessant en heb ik 3 dagen goed na lopen denken of ik nu wel of niet me zou gaan vergrijpen aan “Trajan” van Herr Feld. Uiteindelijk is ie toch maar mee gegaan richting huis. We zullen hopelijk snel genoeg weten of dit een goede of minder goede keus is geweest. Wat dan wel weer aardig is, is de impuls aankoop “Feudalherren” van “Lookout games”. Al snel verscheen dit spel vrijdag op één van de eerste “Fairplay” lijstjes bij de “Fairplay” stand in hal 10 om er daarna ook dan weer snel van af te kukelen. Het was zo'n typische aankoop waarvan ik al bedenkingen had toen ik het spel afrekende en in de tas stopte. Was dit nu wel zo slim? Weer zo'n typische actie waar ik me zelf elk jaar weer voor waarschuw.
Nou, we hebben de eerste spelervaring er inmiddels op zitten en wat hebben we een lol gehad met dat spel. Ik zou het willen omschrijven als Catan nieuwe stijl met een paar mooie twists. Ook hier kom ik graag in mijn blog op terug.Hal 10, wordt beheerst door de “Queen Games” fabriek, batterijen aan tafels staan klaar om liefst zoveel mogelijk spelers het nieuwe spelvoer te presenteren, dit alles opgeleukt met door spellendozen opgetrokken muren waar graai grage Spielbezoekers mooie spelpakketten voor weinig kunnen scoren. Oh en als je dan wat koopt en je gooit 2 euro in de wensput dan win je altijd wat. Misschien wel 10% of 20% korting op je net aangekochte spel. Als je echt geluk hebt loop je weg met een prachtig mooi spel. Gaandeweg de beurs viel het mij op dat steed meer mensen met het spel “Highland Clans” onder de arm liepen. Slimme move van die Queen knakkers. Zo raak je ook van je voorraad incourante spellen af. Kom kom, niet zo negatief, ik heb er tenslotte zelf ook een spel gekocht. Ja dat is waar. “Lancaster” moest toch wel mee en de uitbreiding van “Fresko” wilde ik ook wel graag hebben want dat is toch wel een leuk familie spel. Eerlijk is eerlijk.
Hal 11 is de hal van Friedemann. “Freitag” als ook “Funkenschlag die Ersten Funken” stonden beiden op mijn lijst. Naast “Onirim” kom ik dit jaar met twee solitairspellen naar huis. “Freitag” is in ieder geval al goed bevallen en biedt voorlopig voldoende uitdaging. Verder heb ik een zwak voor “Zoch” spellen. Vaak mooi gemaakt en origineel. Dit jaar stond “Suleika” afgeprijst op de balie wat ik toch niet kon laten liggen.
En als ik dan even doorstap sta ik ongemerkt in hal 12. Bij “Repros” natuurlijk het nieuwe wonder gehaald voor “7 Wonders” en ook een bezoekje aan de “Kosmos” stand mag niet ontbreken. Het spel “Helvetia” ziet er niet alleen erg mooi uit, het speelt ook lekker weg. Zowaar een wat lastiger spel van een uitgever die zich gevoelsmatig toch meer richt op de toegangkelijkere familie spellen.
“Das Dorf” van “Pegasus” was nog niet klaar maar het prototype zag er goed uit. Ook “Speicherstadt die Erweiterung” liet het afweten dus ik moest genoegen nemen met “Santiago de Cuba”. Geeft niks. Laat ik deze titels toch gewoon op mijn lijst staan voor volgend jaar. Oh, en “Santiago de Cuba” speelt lekker weg.
Resumerend:
Drie dagen spellenbeurs was ook dit jaar weer meer dan genoeg. Als het mogelijk is dan volgend jaar toch vooral de donderdag en de vrijdag want zo'n drukke zaterdag is niet aan mij besteed. Nu, een volle week na “Spiel” ben ik nog al verrast over het feit dat ik inmiddels 18 nieuwe titels heb gespeeld. De vaart zit er goed in. Wat mij betreft ook weer een mooi moment om mijn blog weer eens nieuw leven in te blazen. Bij deze dus de eerste aanzet.
