Furstenfeld

Inleiding:

Gezelligheid kent geen tijd.

Een groep vrienden om de tafel, potje bier er bij en dan een goed spel op tafel. Beter nog! Waarom dan ook niet een bierspel spelen! Dat klinkt goed, nog even snel wat borrelnoten er bij en dan gaan we aan de slag.

Principe:

In dit spel winnen de spelers zuiver grondwater uit de bron en verbouwen graan en hop op hun eigen landerijen. De producten worden vervolgens verkocht aan de locale bierbrouwers waarop wij spelers weer geld kunnen investeren in onze productiecapaciteit of zelfs in ons gedroomde paleis.

De ultieme droom van ons als spelers is om uiteindelijk een eigen paleis te bouwen. Maar dan moeten we eerst wel voldoende geld hebben verdiend met onze handel. Daar komt ook nog eens bij dat elk stukje van ons gedroomde paleis onze productiecapaciteit aantast in de zin dat we op dat stuk grond niets meer kunnen verbouwen. Het is in dit spel de vraag wanneer het een goed moment is om te beginnen met de bouw van het paleis.

Elke speler heeft een stuk grond welke bestaat uit 6 velden. Op deze velden kan de speler zijn productiecapaciteit verhogen door er grotere bedrijven op te bouwen. De grondstoffen kunnen in de eigen speelbeurt verkocht worden aan één en de zelfde brouwerij naar keuze. Elke ronde veranderd de vraag naar grondstoffen wat uiteindelijk de prijs van elk product zal doen toe of afnemen afhankelijk van de hoeveelheid aangeboden grondstoffen aan een brouwerij. Grondstoffen die een speler niet verkoopt raakt de speler kwijt. Het geld dat de speler met zijn verkoop verdient mag hij opsparen of meteen gebruiken om te investeren in zijn landerijen. Per keer mag de speler in maximaal twee velden investeren. Dit kunnen bedrijven zijn, ondersteunende gebouwen zijn die de geldstroom beïnvloeden of paleisprojecten.

De inkomsten in een beurt worden bijgehouden op een inkomstentabel op het speelbord. Elke nieuwe speelronde wordt aan de hand van de inkomsten van de vorige ronde de spelersvolgorde bepaald waarbij de speler met de laagste inkomsten als eerste aan de beurt is. Dit is van belang voor wat betreft de verkoop van grondstoffen aan de brouwerijen.

Wat een speler kan bouwen hangt af van wat hij op dat moment in zijn hand aan bouwkaarten heeft. Elke speler heeft zijn eigen bouwkaarten stapel waarvan hij er doorgaans steeds vier van op zijn hand heeft. Als de beurt van de speler voorbij is mag hij één van zijn bouwkaarten op de hand houden en zal de overige af moeten leggen.

Hier komt het lastige element van het spel bovendrijven. Zodra kaarten uit hand worden afgelegd en onder op de trekstapel komen duurt het dus weer even voordat deze kaarten voorbij komen. Het uiteindelijke doel is om de zes paleisdelen te bouwen. Zodra de speler deze kaart weggooit weet hij dat het even gaat duren voordat deze kaart weer getrokken kan worden. Het zal dus voorkomen dat spelers moeten wachten op de juiste kaart(en) om zo het spel af te kunnen maken.

Wat ik er van vind:

Het spel gespeeld in de beginnersvariant is op zich aardig maar heeft de vervelende eigenschap dat het in de eindfase een passieve aangelegenheid wordt. Zodra spelers nog één of twee paleisdelen moeten bouwen en voldoende geld hebben rest hen niets meer dan wachten tot de juiste kaart (het paleisdeel) voorbij komt in de trekstapel. Wat dat betreft is de beginnersvariant sterk af te raden en meteen de volledige versie van het spel te spelen. Na 5 keer spelen kan ik zeggen dat het spel me wel bevalt. Aardig markt mechanisme en het blijft lastig wanneer je moet beginnen met het bouwen van het paleis. Ook de manier waarop je met je stapel kaarten omgaat is van groot belangin dit spel.

Categorie:

Info algemeen:

Uitgebracht in 2010 door 2F Spiele

Ontwerper: Friedemann Friese

Spelersaantal: 2 – 5

Speelduur: 60 minuten

Verkrijgbaar: Internet bv. “Allgames4you”